Kafamda Deli Sorular

Meral, sabahtan beri üzerinde çalıştığı işi bitirmeye çalışıyordu. Tamamlayınca rahatlayıp arkasına yaslandı. Öğle paydosu vakti gelmiş, farkında değildi. İşyerindeki masasından hızlıca kalktı. Çantasını alıp soluğu binanın dışında aldı. Güneşin parlaklığı ve ısısı, yüzüne hafif bir tebessümün yerleşmesine sebep oldu. Şubat ayı için ne kadar güzel bir gündü…

İşyerindeki öğle araları, evin ihtiyacı olan malzemeleri almak için iyi bir fırsattı. Alışverişe giderken kafasına onu rahatsız eden düşünceler üşüştü. Yüzünün asıldığının, kaşlarının arasındaki derin çizginin belirginleştiğinin farkında bile değildi. Yapmak isteyip de yapamadığı şeyler vardı. Bu durum onu çok rahatsız ediyordu. İsteklerini sıraladığı bir listesi vardı. Listesi neredeyse hiç yenilenmiyordu. Bazılarını, artık gündeminden düştüğü için silmişti. “Neden olmuyor, neden yapamıyorum?” diye yine sordu kendine.                 

     

Soruların Etkisi                                                                                                                                                                                                                                      

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki: “Soru varsa cevap da var.”                                                                                                                                                                                                                                        Doğru soruları sorarsak, o zaman doğru cevapları verebiliriz. Ne kadar kaliteli soru o kadar kaliteli cevap demektir. 

Meral zamanın nasıl hızlı geçtiğini düşündü. Söylendiği gibi akıp giden zamanı yakalayabilen olmuş muydu acaba? Zamanın ruhunu yakalamak, anı yaşamak sözleri ne kadar da havalıydı. “Geçmiş geçmişte kaldı, yaşandı ve bitti.” dedi içinden. Geçmişte yaptığı hatalarından ve doğrularından ders aldığını düşündü. Çevresindeki pek çok yaşıtlarına göre olgun sayılırdı. Tekrar tekrar aynı hataları yapan birkaç yakını geldi gözünün önüne. Meral’in gerçeği bulmaya ihtiyacı vardı ama yöntemini bilmiyordu.

Caddede yürürken insanlara bakıyordu, onları izliyordu. “İnsanlar birbirinden ne kadar farklı.” diye düşündü. İnsanların istekleri de birbirinden farklıydı. Yaşadığımız sürece isteklerimiz bitmek bilmiyordu. Kimi insan çok para kazanmak, kimi çok güçlü olmak, kimi çok sevilmek, kimi çok güzel olmak, kimi her istediğine sahip olmak istiyordu. Bu isteklere sahip olan arkadaşları aklına geldi. 

Meral’in yaş aldıkça öğrendiği şeylerden biri de; her insanın isteklerinin bir önceliği olduğuydu. Neye, kime zamanını ayırıyorsa, önceliğini de onlar dolduruyordu. Çünkü bu hayatta boşluk yoktu. 

İstekler ve Problemler 

“İsteklerimiz neredeyse problemimiz de oradadır.” der Deneyimsel Öğreti. 

Öyle ise isteklerimizi kontrol edersek problemimizi de kontrol edebiliriz. Açlığımız neredeyse, hareketimiz de o yöne doğru olacaktır. Açlık bizi dinamik yapar, tokluk ise hareketsizleştirir. 

Meral alışverişini tamamlamış dönüş yolunda söylendi kendi kendine; “Neden harekete geçemiyorum? Neleri yük olarak taşıyorum ki bu ağırlığın sebebi ne? Neler beni geriye doğru çekiyor? İleriye doğru hamle yapmamı neler engelliyor? Bazı insanlar hedefinde koşarken, bazıları niye tökezliyor, adım atmıyor?”

Sıra dışı hedefler istiyorsa insan, sıra dışı bedeller ödemesi gereklidir. O halde “hedefime nasıl uyumlanabilirim ve hedefime uyumsuz olduğum davranışlarım neler?” diye sormalıyız önce.

“Kafamda deli sorular!” dedi ve kalbine bir rahatlama geldi. Doğru soruları sormaya başlamıştı çünkü. Soru varsa cevap da vardı…