Yağmur Çamur İnsan

Yağmur yağar yeryüzüne ama aynı miktarda değil,
Bir yerlere fazla, bir yerlere eksik, 
Bir yerlere ise tam kıvamında.
Herkes yaşar bolluğu da kıtlığı da ama aynı şekilde değil,
Birileri fazla, birileri eksik, 
Birileri ise azla tatmin…

Mesele bollukta ne yaptın? Kıtlıkta ne yaptın? 
Sel de kuraklık da bir afet.
Mesele selde ne yaptın? Kuraklıkta ne yaptın?

Yağmur var rahmet, şükür sebebi…

Yağmur var imtihan, acizlik sebebi…

Yağmurda yürümek, elde şemsiye, su geçirmez kıyafet,

Yağmurda yürümek, çıplak ayak, üst baş ıpıslak.

Yağmur kimine şarkı havası, kimine ağıt,

Yağmur kimine keyif, kimine külfet.

Ekini olan çiftçi için rahmet,

Başını sokacak bir evi olmayanlar içinse felaket…

Çamur var şifa niyetine banyo yapılan,

Çamur var her şeyi kirletip yutan.

Yağmur var arındıran, temizleyen,

Yağmur var kirleten, bulandıran,

Yağmur var doğuran, büyüten,

Yağmur var çürüten…

Önce şimşek çakar, ürkütür, uyarır,

Sonra yağmur yağar, müjdeler, sevindirir.

Her işaret bir iz, her iz ise bir işaret…

Sevinç de üzüntü de aynı dilde, yağmur gibi akar gözyaşlarından.

Her doğum bir ölüm barındırır,

Her ölüm ise yeni bir doğuma gebe.

İnsan da böyle…

Kıvamı yakalamak uğruna bata çıka,

Yağmurda, çamurda,

Her daim bir umudun peşinde. 

Yağmur boşandı hayat buldu canlar,

Yağmur yağdı can buldu ölü toprak.

Yağmur varsa su var, umut var,

Yağmur varsa hayat var, rızık var…