İLK GÖRÜŞTE KALİTE

Selim ilk evlilik görüşmesi için hazırlanmış, görüşmenin olacağı yere gitmişti. Annesi artık oğlunun mürüvvetini görmek istiyordu. Doğrusu yaşı da biraz ilerlemişti. Fakat malumdur ki evlilik gibi önemli bir konuda hemen karar verebilmek kolay değildi. 

Selim oturmuş beklerken içeriye Pelin yani görüşeceği kız girdi. Selim’in onu fark etmemesi mümkün değildi. Elinde kırmızı çantası, makyajı, ayakkabıları ile epey bir dikkatini çekmişti. Selim’in bir an gözleri kamaştı sanki. Onun o kendine has ışıltısı Selim’in evlilik konusunda daha konuşmadan olumlu karar vermesine meylettirdi. Oturup konuşmaya başladılar. Pelin’in bazı istekleri vardı. Her ay mutlaka kuaföre gitmeli, alışveriş yapmalıydı. Selim onu dinliyordu fakat daha şimdiden alttan almaya başlamıştı. Bütün bunları kaldırabileceğini düşünüyordu.

Eve vardığında heyecanla onu bekleyen annesine olumlu karar verdiklerini söyledi. İkisi de heyecanla üzerlerine düşen tüm hazırlıklara başladılar. Ev tutması, alışverişler, alınan tarihler derken Selim verdiği tavizlerinin farkında değildi. Annesi de bu durumdan gittikçe rahatsız olmaya başladı. Ama artık oğlunun evlenip torun torbaya karışma isteğiyle o da bazı şeyleri geçiştiriyordu.

Oysa evlendikten sonraki süreçte onların bağını devam ettirecek bir sevgi bağı ve o bağın bir kalitesi gibi öncelikleri olmalıydı.

Mesela doğru eş seçimi nasıl yapılır? Nasıl daha kaliteli bir evlilik yaşanır? 40-50 senelik evlilerin birlikte kalabilmelerindeki o sır ne? 

Bütün bunları daha erken vakitlerde düşünebilseydi ne iyi olurdu.

Nihayet düğün evine girildi. İlk sabah kahvaltısı için uyanan Selim bir patates kızartması kokusu alıyordu. Sonra bir baktı ki meğerse rüyadaymış. Mutfağa vardı bir heyecanla. Fakat ortada ne eşi Pelin, ne de kahvaltı sofrası vardı.

-“Hayatım ilk kahvaltımızı şöyle ağız tadıyla yiyelim diyorum, günaydın bu arada..”

-“Haklısın hayatım ama kahvaltıya gitmeyelim şimdi eve sipariş verelim bence..”

Selim epey şaşırmıştı. Fakat daha ilk günler olur böyle diye diye daha yeni taşındığı semtin tüm kurye çalışanlarıyla tanışmış oldu.

İlk başlarda evliliğin acemiliği diye düşünmüştü. Sevdiği yemekleri söylemiş ona göre malzemeler almıştı Pelin’e.  Bir süre sonra Pelin bu tavrının kendisine ve özgürlüğüne karşı bir hareket olarak görmüş tamamen ev işlerini reddetmişti. Artık Pelin ona bir hayatı geçirebileceği gibi gelmiyordu. İlk görüşte beğendiği havalı bulduğu kadın artık ona eviyle ve kendiyle ilgilenmeyen başka dünyadan biri olarak geliyordu. Bunları hem kendi ailesine hem de Pelin’ in ailesine açtı. Kendi ailesi evli bir çiftin birleşmesi için her şeyi yapacaklarını söyledi. Pelin’ in ailesi ise kızlarını bu şekilde yetiştirdiklerini ve aslında baştan beri bunların bilindiğini ifade etti. Bunun üzerine Selim aile danışmanlığı almaya karar verdi. Ancak Pelin kendinde hiçbir sorun olarak görmüyor, Selim’in bir evlilikten beklediklerini anlamlı bulmuyordu. Artık Pelinin güzelliği havalı tavırları Selimin gözünde anlamsızlaşmıştı. İlk görüşte onu çok kaliteli ve havalı bulmuş işte aradığım insan demişti. Şu an ise bunları şekil olarak görüyordu. Kendini eşine karşı yabancı hissediyordu.

Bu böyle gitmezdi, gitmedi de zaten. Bir kere artık ihtiyaç duydukları şeyler birbirilerinkinden çok farklıydı… Ne Pelin Selim’e benzemek, onun sevdiklerini önemsemek istedi; ne de Selim Pelin’in hoşlandıklarından hoşlanabildi…

Selim şunu çok iyi anladı ki meğerse ilk görüşteki aşk, aşk değil anlık bir hevesti. Meğerse aşk dedikleri şey somutlukların bir aradaki şatafatlı görüntüsünden başka bir şey değildi. Oysa bir birlikteliği uzun ömürlü ve sevgi dolu kılan şey o ilişkideki kaliteydi. O kaliteden, faydadan her iki tarafın da beslenebilmesiydi…

Bunu ikinci evliliğini yapmadan önce çok iyi anlamıştı. Eşi Ayşe’yi ilk gördüğünde büyük bir heyecan hissetmemişti, gözleri kamaşmamıştı… Bir yakınlık hissi vardı fakat sakin ve abartısız bir histi…Hatta evlendikleri ilk zamanlarda da böyle oldu. Ayşe’nin evde neye ihtiyaç varsa hakimiyet sağlamaya çalışması, evindeki işlerinde ya da ilişkilerinde neşeli, canlı olması zamanla dikkatini çekmeye başladı. Mesela Ayşe bir sabah kahvaltıda eşine “Acaba sana çiğ domates dokunuyor mu? Miden yandığında, bir kaç kez kahvaltıdaki domatesten mi diye düşündüm…” diyene kadar hiç farketmemişti bile… Eşine uygun, yakışan gömlekleri o seçiyordu, ve seçtiğinde Selim de rahat ettiğini farketti. Evde elinin değdiği her yerde güzel seçimleri vardı. Selim onun ne kadar zevkli olduğunu da yaşadıkça deneyimliyordu. Misafirlikteyken de ona dokunan yemekleri ayarlamaya çalışıyordu. Ayşe’nin çevresindeki insanların ihtiyaçlarına da, Selim’in ihtiyaçlarına  da duyarlı olması Selim’i çok etkiliyordu.Ayrıca evlerine taşınır taşınmaz çok iyi komşuları olmuştu. 

Hem marifetli hem de uyumlu, anlayışlı biriydi Ayşe. Selim onu tanıdıkça ne kadar kıymetli bir insan olduğunu, ne kadar doğru bir evlilik tercihi yaptığını zamanla anladı. 

Her evlilikte,ilişkide olduğu gibi elbette hatalar da oluyordu bazı ufak tefek anlaşmazlıklar da... Fakat hep bir şekilde birbirlerini tamamlıyor, birbirlerine bir kalite katıyorlardı. 

Kalite ve uyum ilk görüşte anlaşılan bir şey değildi. Zamanla kendini fark ettiren, yavaş yavaş görünen bir şeydi. 

● Her evde sevgi bağı olabilir fakat o bağı güçlü kılan şey, o  sevginin kalitesidir.

● Her insan bir şeyler anlatabilir fakat anlatılanları anlaşılır kılan kelimelerin kalitesidir.

● Her insan ticaret yapar, ürün satar fakat ürünleri müşteriye aldıran ürünün kalitesidir.

Her insan gülümser fakat tebessümünü samimi kılan kalitesidir.

Ama her ilk görüş, ilk heyecanlandıran şey kesinlikle kalite değildir. Yaşanmadan bazı şeyler anlaşılabilseydi ne iyiydi elbette fakat bazı kararların kaliteli sonuç bulması için tecrübeleri yaşamak gerekebilirdi. 

Fakat daha kaliteli olanı henüz hiç yaşanmadan, başkasının deneyimini esas alarak hareket etmektir. Doğru bir evliliğin alışveriş listesindeki ilk alınacakları kaliteli bir ilişkinin sırları, yasaları olmalıdır.